Tym razem na zapowiedziach się nie skończyło. W poniedziałek, 27 września br. Tomasz Sadzyński pełniący funkcję prezydenta Łodzi podpisał w Ministerstwie Rozwoju Regionalnego umowę na budowę węzła komunikacyjnego wokół obecnego dworca Łódź Fabryczna. Pieniądze na inwestycję zostały zagwarantowane w wieloletnim planie inwestycyjnym. Ponad 220 mln. zł przeznaczono na budowę węzła, ok. 150 mln. na przebudowę ul. Targowej, która ma zostać przedłużona aż do ulicy Północnej, przejmując w ten sposób ruch z wiecznie zakorkowanej, straszącej rozpadającymi się kamienicami ulicy Kilińskiego. Ogólna wartość inwestycji szacowana jest na ok. 600 mln. Sam dworzec ma ostatecznie zostać zamknięty 1 marca 2011, natomiast pierwsze prace w jego okolicy mają się zacząć, jak zapowiadają media, jeszcze w tym miesiącu. O planach i zakresie przebudowy łódzkiego centrum niejednokrotnie informowaliśmy. Przypomnijmy tylko, że w okolicy dworca, który ma zostać schowany pod ziemią ma powstać Specjalna Strefa Sztuki, przebudowane mają zostać linie tramwajowe na ulicach Narutowicza i Kilińskiego. Według planów nowy dworzec, przemianowany na Łódź Centralną ma być gotowy, wraz z otoczeniem w połowie 2014 roku. Łącznie w projekty związane z koleją w centrum miasta ma zostać zainwestowane ponad 2 mld zł. Węzeł multimodalny i otoczenie ma nie tylko zapewnić centrum miasta nowe oblicze, które w chwili obecnej sprawia wrażenie wyjątkowo odpychające, ale także poprawić komunikację, skupiając w jednym miejscu ruch samochodowy, autobusowy, tramwajowy oraz kolejowy -podmiejski, dalekobieżny, a w przyszłości, poprzez przebicie tunelu do Dworca Kaliskiego, także Kolej Dużych Prędkości.
1 marca 2011 to pierwszy oficjalny termin zamknięcia dworca. Dotychczasowe były zgrubne (np. jesień 2010 r.) i wielokrotnie przesuwane. Były momenty kiedy cała inwestycja stawała pod znakiem zapytania. Dobrze, że projekt nie został zarzucony, miasto aż się prosi o nowy dworzec i nowe centrum. Niestety wydaje się, że nie wszystko udało się zorganizować bez zastrzeżeń. Nie nastąpiła (jeszcze) rewitalizacja linii nr 15 Bednary - Łódź Kaliska. Uruchomienie jej dla przewozów pasażerskich z pewnością odciążyłoby modernizowaną w najbliższym czasie "wiedenkę". Obecny planowany objazd to Warszawa Zachodnia - Sochaczew - Bednary - Skierniewice - Koluszki - Łódź Widzew - Łódź Kaliska. Niestety doświadczenie wskazuje, że wbrew zapewnieniom kolejarzy, spodziewać należy się znacznego wydłużenia czasu jazdy. Gdyby część pociągów pojechała z Bednar prosto do Łodzi Kaliskiej (przez Głowno, Stryków i Zgierz) można by zaoszczędzić co najmniej pół godziny. Dla pasażerów korzystających z linii codziennie w obu kierunkach (dojazdy do i z pracy w Warszawie) byłoby to dość istotne ułatwienie. Oczywiście straciliby na tym podróżni wsiadający i wysiadający w Koluszkach i na Widzewie, jednak część pociągów mogłaby pojechać właśnie tą trasą. Pewne wątpliwości budzi też rozwiązanie organizacji ruchu w samej Łodzi. Jak zapowiadano, modernizacja Widzewa miała objąć nie tylko rozbudowę budynku dworca, ale także przebudowę układu torowego i budowę nowych peronów. Jak na razie żadnych ruchów w tym temacie nie widać. No chyba, że Widzew do czasu ostatecznej przebudowy ma nadal pełnić rolę przystanku osobowego przed stacją docelową - w tym wariancie Łodzią Kaliską. A skoro już jesteśmy przy temacie Widzewa, to przyznać trzeba, że należy się duże uznanie dla sposobu wykonania rozbudowy budynku dworca. Znając realia można się było spodziewać odpałowej przybudówki do obecnej bryły, która zapewniłaby większa powierzchnię użytkową obiektu, optycznie pasując jak pięść do nosa. Nowa część została jednak wybudowana z pełnym zachowaniem stylistyki części historycznej i tu należą się wielkie brawa dla projektantów i budowniczych. Całość wygląda jakby powstała w tym samym czasie. Ciekawe tylko kiedy pojawi się banda bezmózgich debili ze sprayami.
Wracając do tematu przekierowania pociągów na Kaliską nasuwa się kolejna refleksja. Linia obwodowa jest w stanie miejscami wręcz agonalnym. Od paru lat jest jednotorowa (chociaż oryginalnie była dwutorowa), fakt że nie wszystkie przejazdy są bezkolizyjne też znacznie wydłuża czas przejazdu między stacjami, mimo że to tylko kilka kilometrów. Chociażby na ulicy Śląskiej brak zapór powoduje konieczność ograniczenia prędkości do minimum; na wiadukcie nad ulicą Rzgowską znajduje się następne ograniczenie prędkości. Skandaliczny jest stan leżącej po drodze stacji Łódź Chojny. Nie raz o tym pisałem i będę powtarzał do znudzenia: stacja ta jest istotna dla mieszkańców całej południowej części miasta -Chojny, Dąbrowa, Rokicie, okolice Górniaka to obszar nie mniejszy niż Widzew i osiedla przyległe. Czy odchwaszczenie (istniejących!) peronów i naprawa szlabanu to tak olbrzymi nakład przy całej tej inwestycji? Pociąg i tak w okolicy dworca wlecze się w takim tempie, że fakt zatrzymania go na 3 minuty, tak by część pasażerów mogła wsiąść i wysiąść nie wpłynie w żaden istotny sposób na i tak wydłużony czas podróży. Nie posiadam informacji czy w związku z przebudową Widzewa i czasową reorganizacją ruchu w węźle łódzkim przewidziane są jakiekolwiek prace na linii obwodowej (przypuszczam, że nie), twierdzę natomiast, że rewitalizacja Chojen w formie chociażby przystanku osobowego, bez kasy, w obu przypadkach małym kosztem znacznie poprawiłaby komfort mieszkańców południowej części miasta.
Na koniec jeszcze mała uwaga dotycząca II etapu modernizacji wiedenki (przebudowa Łodzi Fabrycznej jest częścią tego przedsięwzięcia). Wracając codziennie z pracy w Warszawie, spotykam się z następującym zjawiskiem: na odcinku od Grodziska Maz. do Skierniewic, gdzie nie ma już rozdziału torów na dalekobieżne i podmiejskie, pociąg (pospieszny!) bardzo często wlecze się za opóźnionym podmiejskim, aż do Skierniewic. Co z tego, że prędkość drogowa linii zostanie podniesiona do 160 km/h skoro wszystko może rozbić się o brak odpowiedniego taboru i przepustowości linii? Należy mieć nadzieję, że projektanci zdają sobie sprawę z problemu i stacje w Żyradowie i Radziwiłłowie Maz. zostaną wyposażone w osobne perony dla ruchu podmiejskiego i dalekobieżnego, tak by pociągi mogły się bez problemu minąć.
Tak czy inaczej cieszmy się tym co jest, bo wszystko wskazuje na to, że centrum Łodzi ma szanse przestać pełnić rolę miejsca schadzek dla okolicznych lumpów i wykolejeńców i zacząć być wizytówką miasta, z której mieszkańcy będą naprawdę mogli być dumni. A to czy Łodzianie będą chcieli i potrafili uszanować to, co zostanie wybudowane i powstrzymają się od dewastacji to zupełnie inna sprawa... Ślady zmytych (i nie zmytych) sprayów na murach Manufaktury i właśnie remontowanych murów w okolicach Księżego Młyna oraz wybite szyby na przystankach na linii do Koluszek stawiają pod znakiem zapytania sens remontowania i odnawiania czegokolwiek.
