Nawigacja
Ostatnie Obrazy
Najnowsze video
TEM2-294 w akcji
ST44-1113+SM42-693...
ST44-172, Nurzec
ST44-1109 Sycze
Targi Hobby Pozna...
M62M-014
Euronaft
SU46-041
ST44-2046
ST44-2026+ST44-2050
Ostatnie artykuły
Salon Hobby 2015 czy...
Rogowskie Impresje
Pobiedziska i Trybun...
Żnin 2015
Kolejna solówka
Aktualnie online
Gości online: 12

Użytkowników online: 0

Łącznie użytkowników: 26
Najnowszy użytkownik: kareks
Ostatnie komentarze
Teenage agv.gpus.lkm...
Impetigo: xyy.gxwb.l...
[url=http://hydroxyc...
[url=http://augmenti...
Confident tqs.huwh.l...
[url=http://buycloni...
Osler ksv.zpen.lkmk....
However, onb.ieol.lk...
Has vyw.mjbk.lkmk.eu...
[url=http://viagra96...
Kalendarz
Po Wt Śr Cz Pi So Ni
    1 2 3 4 5
6 7 8 9 10 11 12
13 14 15 16 17 18 19
20 21 22 23 24 25 26
27 28 29 30      
Makieta

Modelarstwo kolejowe, praktycznie od początku swego istnienia, to nie tylko tabor kolejowy, ale także zaplecze i infrastruktura kolejowa. W końcu kolej zawsze funkcjonuje w jakiejś rzeczywistości. a wypełnianie jej podstawowego zadania, czyli prowadzenie przewozów, ludzi i towarów, wymaga zbudowania zarówno linii kolejowych, jak i wszystkich niezbędnych urządzeń i systemów umożliwiających eksploatację. Chcąc odtwarzać kolejową rzeczywistość od początku założyliśmy, że prezentowanie modeli taboru w gablotach musi zostać uzupełnione o stworzenie działającego i w pełni funkcjonalnego modelu kolejowej rzeczywistości. W tej sytuacji decyzja o budowie makiety była oczywista.
Przystępując do prac podstawowym założeniem, które przyjęliśmy, było to, że wspólne dzieło ma być możliwie najbardziej realistycznym odzwierciedleniem polskiej kolejowej rzeczywistości, obejmującej okres przede wszystkim lat 60-tych i 70-tych XX w., czyli przełom epoki III i IV. O wyborze tego okresu zadecydowało kilka czynników, między innymi dostępność modelowego taboru PKP (zarówno gotowego, jak i jako materiału wyjściowego do przeróbek), mnogość używanych wtedy typów pojazdów oraz osobiste preferencje i sentymenty poszczególnych członków Klubu. Jako skalę wybraliśmy najpopularniejszą 1:87, czyli H0.

Nasza makieta podczas modernizacji w ostatnich latach zmieniała się i obecny układ torowy wygląda następująco:




Archiwalny układ makiety znajduje się poniżej:


Kaczorowo Linia w kierunku wsi Paproki Cukrownia Leśmierz Paproki Szadek


Z racji naszego pochodzenia postanowiliśmy zamodelować na makiecie tereny charakterystyczne dla środkowej Polski (w szczególności województwa łódzkiego). Ponieważ głównym celem jaki nam przyświecał był możliwie daleko posunięty realizm, który ograniczać miały jedynie nasze umiejętności manualne i funkcjonalność całości, planując układ makiety, od razu zrezygnowaliśmy z budowy wielkiego tortu z plątaniną torów, pętli, ósemek, tuneli i mostów. Wybraliśmy lokalną, jednotorową, niezelektryfikowaną linię kolejową. Od początku zakładaliśmy możliwość łączenia naszego fragmentu z innymi modelarzami na różnego rodzaju zlotach, co wymusiło budowę makiety w formie segmentowej. By pogodzić założenie realizmu z funkcjonalnością, skorzystaliśmy z doświadczeń, między innymi, modelarzy amerykańskich, budując układ opisujący pomieszczenie wzdłuż ścian, co niestety poskutkowało pewnymi przekłamaniami, zwłaszcza w zakresie zastosowanych promieni łuków, czy długości torów stacyjnych i peronów. W czasach gdy zaczynaliśmy, przedsięwzięcie o nazwie Polska Makieta Modułowa dopiero się rodziło, normy były jeszcze w powijakach, lub praktycznie nie istniały, co wymusiło zastosowanie własnych rozwiązań. Szczegóły techniczne oraz relację jak przebiegały poszczególne etapy budowy można znaleźć w starszym artykule opisującym naszą makietę. Ja, żeby uniknąć powtarzania się skupię się na obecnym kształcie makiety. Postaram się także wymienić pokrótce zarówno zalety, jak i wady naszego wspólnego dzieła, co jak sądzę, może pomóc modelarzom przy realizacji ich własnych pomysłów.

Motyw przewodni naszego dzieła
Główny motyw makiety, jednotorowa, niezelektryfikowana, lokalna linia kolejowa przebiega po terenie nizinnym. Centralnym punktem jest maleńka stacyjka, właściwie mijanka, o wdzięcznej nazwie "Paproki". Od głównej linii, w miejscowości Kaczorowo, odchodzi bocznica przemysłowa prowadząca do cukrowni Leśmierz oraz linia prowadząca do położonej na magistrali węglowej stacji Szadek. Bardziej szczegółowe informacje, dotyczące poszczególnych fragmentów makiety, takich jak: stacja Paproki, linia w kierunku wsi Paproki, posterunek odgałęźny Kaczorowo, cukrownia Leśmierz oraz stacja Szadek można uzyskać klikając na poszczególne obszary powyższego planu. Tam też znajdują się galerie obrazujące poszczególne fragmenty.

Co nam się udało doskonale, a co mniej
Podstawowym celem jaki nam przyświecał, było zbudowanie realistycznej makiety kolejowej, która łączyłaby pragnienie realizmu z daleko posuniętą funkcjonalnością. Pod pojęciem funkcjonalności rozumieliśmy tak różne rzeczy, jak możliwość prowadzenia w miarę interesującego ruchu pociągów, swobodny dostęp do poszczególnych fragmentów makiety (co jest szczególnie trudne, czy wręcz niemożliwe w przypadku dużych "tortów") oraz możliwość łączenia wybranych segmentów z innymi makietami na różnego rodzaju zlotach i pokazach. No i oczywiście, nasze wspólne dzieło miało w żaden sposób nie przeszkadzać w swobodnym przemieszczaniu się w klubowym pomieszczeniu. Można stwierdzić, że większość z tych założeń została spełniona.
Swobodny dostęp do każdego fragmentu oraz "niezagracanie" pomieszczenia osiągnęliśmy budując makietę systemem amerykańskim, wzdłuż ścian. Wadą tutaj są zbyt małe promienie łuków w narożnikach pomieszczenia, coś jednak za coś.
Postulat umożliwienia łączenia wybranych fragmentów makiety z innymi osiągnęliśmy poprzez zbudowanie naszego dzieła w formie segmentowej. Jak wspomniałem wcześniej, wszelkie normy zostały wypracowane dopiero w późniejszym okresie, jednak zbudowanie przejściówek pomiędzy naszym profilem, a znormalizowanym nie stanowiło problemu.
Trochę problematyczna okazała się różnica w wysokości główki szyny od podłogi (my założyliśmy 1 m, później przyjęto 1,1 m), jednak tego nikt nie mógł przewidzieć.
Podstawową wadą układu torowego w pierwotnej formie makiety był brak jakiejkolwiek stacji rozrządowej. W początkowym zamyśle funkcję tę miała spełniać nie istniejąca już stacja Radocha Duża. Po jej likwidacji, brak okazał się dość dotkliwy. Paproki to mijanka i w związku z jej charakterem i układem torowym powinna właściwie pozostawać pusta. Ot, od czasu do czasu przyjedzie jakiś pociąg, chwilę postoi i dalej w drogę... Tory na Leśmierzu też nie powinny być wykorzystywane do formowania składów. Przeznaczone są dla pociągów towarowych, jadących do i z cukrowni. Wybawieniem okazał się "prezent" jaki zgotowała nam Politechnika na 10 rocznicę istnienia Klubu -zostaliśmy zmuszeni do szukania nowej siedziby. Było to dość kłopotliwe, jednak udało się znaleźć pomieszczenie jeszcze lepiej odpowiadające naszym potrzebom. Ażeby maksymalnie wykorzystać dostępną powierzchnię makieta została nieco przebudowana. Przede wszystkim dobudowana została nowa linia prowadząca do modelu realnie istniejącej stacji Szadek autorstwa Michała (z małą pomocą kolegów). W końcu było gdzie odstawiać składy i prowadzić manewry. Szkoda, że nie udało się wykorzystać głównej linii biegnącej przez stację, czyli dwutorowej magistrali węglowej, a jedynie zaadoptowane zostało odgałęzienie w rzeczywistości prowadzące do podstacji trakcyjnej, zaważyły tu jednak względy praktyczne i konieczność dostosowania całości do kubatury pomieszczenia. Być może w kolejnej dziesięciolatce Klub dorobi się hangaru i wybudujemy całą węglówkę –od Śląska aż do Wybrzeża (oczywiście z odgałęzieniem w Maksymilianowie ;-) ).
Fakt, że na posterunku odgałęźnym Kaczorowo oba odejścia (na Leśmierz i na Szadek) odchodzą w jednym kierunku wymusza zmianę czoła na Paprokach (nie da się wjechać na teren cukrowni bezpośrednio z węglówki) tylko urozmaica zabawę.
Kończąc temat układu torowego należy wspomnieć o Leśmierzu. Tutaj również nie udało się nam uniknąć pewnych przekłamań, zwłaszcza w części normalnotorowej. Kubatura naszego pomieszczenia wymusiła dość znaczne skróty zarówno w długości torów stacyjnych, jak i w geometrii rozjazdów. I zwyczajnie musieliśmy przyjąć to do wiadomości.

Co dalej?
Nasza klubowa makieta ciągle jest modyfikowana, tempo jest jednak dosyć powolne. Niestety nie da się wszystkiego zrobić na raz, a pamiętać należy, że działalność klubowa musi być dzielona z pracą zawodową i życiem prywatnym klubowiczów. Ciężko pogodzić jedno z drugim, a co robić jest. Nowsze fragmenty wymagają wykończenia, starsze remontu. Idąc zgodnie z duchem czasu, całość wyposażyliśmy w system sterowania cyfrowego.
Budując makietę klubową spełniliśmy nasze marzenie, nie obyło się jednak bez pewnych potknięć i uproszczeń. Niestety modelarstwo, zwłaszcza kolejowe, to ciągły kompromis, wymuszający pogodzenie sprzecznych idei, takich jak dążenie do realizmu z jednej strony oraz chęć osiągnięcia maksymalnej funkcjonalności i uniwersalności z drugiej.


  Kliknij by powiększyć  

Kliknij by zobaczyć plan makiety w dużej rozdzielczości

 
 
  Kliknij by zobaczyć jak się to wszystko zaczęło   Historia powstania makiety klubowej i garść szczegółów technicznych  

Tekst i rysunki: Paweł „wlodar” Włodarczyk

Oceny
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą oceniać zawartość strony
Zaloguj się , żeby móc zagłosować.

Świetne! Świetne! 89% [8 głosów]
Bardzo dobre Bardzo dobre 11% [1 głos]
Dobre Dobre 0% [0 głosów]
Średnie Średnie 0% [0 głosów]
Słabe Słabe 0% [0 głosów]
Logowanie
Nazwa użytkownika

Hasło



Nie możesz się zalogować?
Poproś o nowe hasło
Losowa Fotka
Shoutbox
Musisz zalogować się, aby móc dodać wiadomość.

Tomek
30-09-2022 11:23
Test Shoutbox'a
Copyright © 2022, Created by Acid Rain